Γιε μου

Ο άσωτος γιος αποφάσισε τελικά να επιστρέψει. Στην διαδρομή έβρεχε καταρρακτωδώς και τα κουρελιασμένα και κατεστραμμένα ρούχα του διόλου δεν τον προστάτευαν.

Αναγκάστηκε να καταφύγει σε μια σπηλιά περιμένοντας να κοπάσει η κακοκαιρία. Αναλογίστηκε την ζωή του. Τελικά ο εγωισμός του ήταν η αιτία για όλα αυτά. Ίσως και μια νεανική επιπολαιότητα ίσως να ήθελε να αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα από όσα πίστευαν. Ήταν και αυτός ο νόμος για τα πρωτοτόκια …τι θα μπορούσε να κάνει με ένα μικρό μέρος της οικογενειακής περιουσίας αν έμενε στο πατρικό του? Το βλέμμα του σκοτείνιασε . Με πόσα όνειρα ξεκίνησε και πως κατέληξε. Να βόσκει χοίρους και να τρέφεται με «ξυλοκέρατα» . Ευτυχώς το ήξερε.!!! Ο πατέρας του θα τον περιμένει και θα τον συγχωρήσει. Πήρε θάρρος από την σκέψη αυτή. Εξάλλου δεν μπορούσαν να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Η βροχή είχε κοπάσει…. ξεκίνησε πάλι..

Είχε πλησιάσει αρκετά πια στο σπίτι όταν ένας ηλικιωμένος άνδρας τον συνάντησε στον δρόμο και τον κοιτούσε περίεργα και λυπημένα. Κοιτούσε τα κουρελιασμένα ρούχα τα σκισμένα παπούτσια και το άδειο δισάκι . Κοιτούσε αυτόν τον σκυφτό άνδρα με τα μακριά απεριποίητα μαλλιά.
Στάθηκε , τον πλησίασε και με μια λαχτάρα του έπιασε με στοργή τα μαλλιά και τα έκανε στην άκρη. Ήθελε να δει τα μάτια. Αντίκρισε το δακρυσμένο απελπισμένο βλέμμα του γιου του. Είδε την απελπισία και την ελπίδα μαζί στα μάτια του.
Γιε μου φώναξε και τον αγκάλιασε . Γιε μου , αγαπημένε μου.

Από τον Κωνσταντίνο Γ.

.