Στην προηγούμενή μου εργασία, Δεκάλογος για την τάξη, είχα αναφέρει ως δέκατο λόγο ότι δεν πρέπει να απογοητευόμαστε από τις δυσκολίες, γιατί αυτές μας δυναμώνουν.
Η άποψή μου, γενικότερα, είναι ότι τόσο οι στερήσεις όσο και οι δυσκολίες μπορούν να παίξουν θετικό ρόλο στη ζωή του κάθε ανθρώπου και να ενδυναμώσουν το χαρακτήρα του.
Αυτές τον σπρώχνουν σ' έναν αγώνα για πρόοδο και δημιουργία και τον βοηθούν ν' ανακαλύψει δυνάμεις του εαυτού του που διαφορετικά ίσως να μην τις μάθαινε ποτέ. Προσπαθώντας να ξεπεράσει τις δυσκολίες χρησιμοποιεί περισσότερο το μυαλό του και οπλίζεται με υπομονή, θέληση και δύναμη. Το κάθε εμπόδιο είναι μια πρόκληση και μια νέα αφετηρία για αγώνα.
Αν όμως όλα στη ζωή ήταν εύκολα και τακτοποιημένα για ποιο λόγο θα έπρεπε ν' αγωνιστεί και να κουραστεί; Πώς θα καταλάβαινε τότε την αξία της προσπάθειας και της επιτυχίας; Τι νόημα θα είχε ο αγώνας;
Θα αναφέρω τώρα αποσπάσματα από έργα συγγραφέων που ενισχύουν την άποψή μου.
Το ένα είναι από τον "Πλούτο" του Αριστοφάνη όπου παρουσιάζεται η Πενία (=Φτώχεια) να λέει ότι η στέρηση είναι το κίνητρο της ανθρώπινης δημιουργίας, ενώ ο Πλούτος αποτρέπει τους ανθρώπους από τη γνώση, τη δημιουργία και την προσπάθεια.
Το άλλο είναι από το το μυθιστόρημα "Youth" του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας (το 2003) Νοτιοαφρικανού συγγραφέα J. M. Goetzee, που λέει ότι η ανέχεια είναι το σχολείο της ψυχής κι ότι δυναμώνει κάποιον για το μέλλον.
Πενία:<<Είμαι η μόνη των αγαθών σας αιτία και ζείτε καλά εξαιτίας μου μόνο>>.
<<Όμως με μένα εύκολα βρίσκεις όσα χρειάζεσαι γιατί εγώ κάθομαι στο νου του τεχνίτη όπως κυρά τον αναγκάζω να ψάξει και τρόπο να βρει και ανάγκες και φτώχεια να λύσει>>.
"Happiness, he tells himself, teaches one nothing. Misery, on other hand, steelw one for the future.
Misery, is a school for the soul. From the waters of misery one emerges on the far bank purified, strong, ready to take up again the challenges of a life of art".
Βασίλης Παπαθανασίου Α'3
No comments:
Post a Comment