Η αγάπη είναι ιδανικό
το έχουμε ανάγκη σύ και γώ
μη μου λες ότι σπανίζει…
την ψυχή μας πλημμυρίζει
Τι όμορφο δώρο για ένα παιδί
που ζει στη φτώχεια , στην Αφρική
που έχει το δάκρυ του για φίλο
ένδεια και πείνα να γυρίζουν της ζωής του το μύλο.
Ζει μια ζωή ταυτισμένη με βία
με οδύνη κι΄απελπισία
με το σώμα σημάδια γεμισμένο,
πρόσωπο από δάκρυα μουσκεμένο
Εμείς δεν συναντήσαμε κάτι από αυτά
ζούμε στην πολυτέλεια , καταναλώνουμε αγαθά,
γίναμε εγωιστές , πόσο υλιστές;
η αδιαφορία ξεστρατίζει τις δικές μας τις ζωές
Για τούτα θα θρηνήσω και θα κλάψω,
για την ειρήνη θα φωνάξω
με αγάπη θα ζήσω , αλλά …
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΧΑΡΑ ΜΠΟΡΩ
ΝΑ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΙΣΩ.
Από την Σταυρούλα Παπαδοπουλου
15.2.09
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment