Ο ανάπηρος του Ευαγγελίου

Την εποχή που έζησε και δίδαξε ο Χριστός πολλές λαθεμένες απόψεις για το θέμα "γιατί υπάρχει η αρρώστια στον κόσμο" επικρατούσαν. Η κυριώτερη ήταν πως η αρρώστια ήταν αποτέλεσμα της αμαρτίας του ανθρώπου και ερχόταν ως τιμωρία είτε για τις δικές του αμαρτίες είτε για τις αμαρτίες των γονέων του αν ο άρρωστος ήταν ανήλικος ή είχε γεννηθεί έτσι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο άρρωστος να βυθίζεται στην αθλιότητα εγκαταλελειμένος από όλους ως αμαρτωλός.
Για έναν τέτοιο άρρωστο μιλάει το Ευαγγέλιο . Σκέπτομαι πως θα ζούσε ....Πιθανότατα να ήταν κλεισμένος στο σπίτι , μόνος, με μόνη επαφή με άλλους ανθρώπους το φαγητό που θα του έφερναν οι συγγενείς του.
Από μικρός θα ήξερε πως δεν είχε πιθανότητες να ζήσει μια ζωή φυσιολογική , με μια σύντροφο και μια οικογένεια. Η πραγματικότητα που ζούσε , ότι δηλ. κανείς δεν τον ήθελε για παρέα και η απομόνωση θα τον είχαν τρελάνει.
Όλα αυτά όμως μέχρι την στιγμή που συναντήθηκε με τον Ιησού αφού με την θεραπεία του απαλλάχτηκε όχι μόνο από την ασθένεια αλλά και από τις απάνθρωπες αντιλήψεις της εποχής του και την ανυπόφορη απομόνωσή του.Μόνο τότε θα μπόρεσε να δει λίγο φως και λίγο χρώμα στην ζωή του.