Ένα παιδί ρωτάει τον πατέρα του κάποτε:
Παιδί : Πατέρα , μπορείς να μου περιγράψεις αυτές τις δύσκολες εποχές που πέρασες εσύ και οι υπόλοιποι Ισραηλίτες διασχίζοντας την έρημο;
Πατέρας : Φυσικά παιδί μου . Οι εποχές αυτές ήταν δυσβάσταχτες . Όλοι ζούσαμε μέσα στις στερήσεις . Δεν είχαμε νερό να πιούμε , ούτε φαγητό να φάμε ! Πολλές φορές ξεφύγαμε από τον δρόμο του Θεού και παραμελήσαμε τις εντολές που μας έδωσε . Αρκετές φορές υποκείψαμε στον πειρασμό να λατρέψουμε είδωλα και παρασυρθήκαμε . Μάλιστα θυμάμαι ότι αρκετές φορές μαλώσαμε για ένα κομμάτι ψωμί , διότι είμαστε άνθρωποι και έχουμε πολλές αδυναμίες . Επίσης ...
Εκείνη την στιγμή το παιδί διακόπτει τον πατέρα του που είχε ακόμα να διηγιθεί αρκετές ιστορίες και του λέει:
Παιδί : Συγνώμη που σε διακόπτω πατέρα , αλλά , ως τελικό συμπέρασμα , βλέπεις μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτήν την εποχή με την σημερινή .
Πατέρας : Ναι , φυσικά . Μπορεί να σου περιέγραψα τα αρνητικά της πορείας μας στην έρημο , αλλά υπάρχουν και αρκετά θετικά . Το σημαντικότερο είναι ότι δεθήκαμε μεταξύ μας και ότι οι σχέσεις μας έγιναν στενότερες . Ακόμα και η σχέση μας με τον Θεό αναπτύχθηκε . Πια τον νιώθαμε πραγματικά σαν πατέρα μας . Δυστυχώς σήμερα που η ζωή μας είναι πιο εύκολη και δεν χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο οι σχέσεις μας είναι πιο χαλαρές , και μεταξύ μας , αλλά και με το Θεό !
15.1.10
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Καλώς την Φωτεινή. !!! Μπράβο Φωτεινή. Συγχαρητήρια. Μπράβο.
Post a Comment