Κοιτάω γύρω μου

Κοιτάω γύρω μου, και με μια ματιά καταλαβαίνω σε τι κοινωνία ζω.

Σε μια κοινωνία τυλιγμένη με πέπλο. Το ένα μέρος του έχει λουλούδια, χαρά, ζωντάνια, χρώματα, χαρούμενους ανθρώπους, ανθρώπους που δεν έχουν βιώσει τον πόνο, την μοναξιά, τον φόβο, την απομόνωση.

Η άλλη του πλευρά είναι γεμάτη με ανθρώπους δυστυχείς , πνιγμένους στην μοναξιά και στις απόψεις του καθενός. Αυτή η πλευρά είναι πιο πυκνή σε παρουσίες και ποιοι νομίζετε πως τους έριξαν σ’αυτό τον βαθύ ωκεανό της απομόνωσης και της περιθωριοποίησης; Όλοι μας χωρίς καμία εξαίρεση. Όλοι μας είμαστε θύματα και θύτες. Την μια από την μια πλευρά, την άλλη από την άλλη. Τα θύματα είναι οι αλλοδαποί, άτομα με ειδικές ανάγκες, «ξένοι», παιδιά ανυπεράσπιστα, διαφορετικά, με διαφορετικές απόψεις, με ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν την αντέχουμε και δεν την ανεχόμαστε αφού δεν μας μοιάζει . Δεν τα αφήνουμε να μας δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Να μοιραστούμε το διαφορετικό, να μας δώσουν λίγη αγάπη, λίγες αναμνήσεις κι εμείς να τους την ανταποδώσουμε.

Αυτοί οι απομονωμένοι άνθρωποι μοιάζουν με τις κάμπιες, άσχημα πλάσματα, που κανείς δεν τους δίνει κανείς σημασία. Αλλά ας το σκεφτούμε…. αυτά τα πλάσματα εξελίσσονται σε πεταλούδες. Σε αυτά τα ωραία δημιουργήματα που συνεχώς μας εκπλήσσουν ευχάριστα με τα χρώματά τους, Τι μας μένει λοιπόν άλλο, από το να αγαπήσουμε αυτούς τους ανθρώπους για να μπορέσουμε να δούμε , να χαρούμε και την δική τους μεταμόρφωση σε πεταλούδα. Αυτούς τους ανθρώπους, τους ξένους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αυτούς που είναι ελάχιστα έως καθόλου αποδεκτοί και όλους όσους είναι στην σκοτεινή πλευρά του πέπλου, που ίσως , ποιος ξέρει, να ανήκουμε κι εμείς εκεί, μπορούμε να τους βγάλουμε από κει. Δεν λέω να γίνουμε φίλοι, αν δεν το αντέχουμε, αλλά λέω να τους σεβαστούμε , να τους δώσουμε χρόνο, να τους συν-χωρέσουμε. Να γίνουν κι αυτοί μέρος της κοινωνίας, της χαρούμενης κοινωνίας. Να δώσουν τις ιδέες τους και τις απόψεις τους. Να ομορφύνουν την ζωή μας με τα χρώματά τους έχοντας μεταμορφωθεί σε πεταλούδες ……

Αντώνης Τσαντήλας – Κωνσταντίνος Κορδούλας