Τα προβλήματα του περιβάλλοντος στην περιοχή μου.

Τα οικολογικά προβλήματα που απασχολούν την περιοχή μας είναι πάρα πολλά .Αυτό είναι πολύ κακό διότι εξ αιτίας όλων αυτών των προβλημάτων  καταστρέφεται το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Τα προβλήματα αυτά είναι:

• η ηχορύπανση,
• η ατμοσφαιρική ρύπανση και
• η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα σκουπίδια.

Αυτά είναι τα τρία κυριότερα οικολογικά προβλήματα που απασχολούν την περιοχή στην οποία κατοικώ. Όλοι οι άνθρωποι μπορούμε με κάποιον τρόπο να βοηθήσουμε ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση. Πιστεύω πως αν υπήρχε έστω και λίγη ευαισθησία στους ανθρώπους όλα θα ήταν καλύτερα Γι΄αυτό ας κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια . Μπορούμε νομίζω να ρίχνουμε τα σκουπίδια στους κάδους, και όταν αυτοί είναι γεμάτοι να τα κρατάμε στο σπίτι μας και όχι να τα αφήνουμε στα πεζοδρόμια.

Μπορούμε να περιορίσουμε τη χρήση της κόρνας στα αυτοκίνητα και να μην ¨μαρσάρουμε¨ το αυτοκίνητό μας για επίδειξη ή από εκνευρισμό. Πρέπει να σκεφθούμε ότι την ώρα που εμείς εκνευρισμένοι κορνάρουμε , ένας εργάτης κατάκοπος από την εργασία του προσπαθεί να ξεκουραστεί λίγο.

Επίσης όλοι οι διαχειριστές πολυκατοικιών και όλοι οι επαγγελματίες πρέπει να ελέγξουν τις εκπομπές καυσαερίων από την καμινάδα του καλοριφέρ ή της επιχείρησης τους. Οφείλουμε όλοι να κάνουμε αυτή την προσπάθεια για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας και να προστατεύσουμε το ωραίο και πολύτιμο δημιούργημα που μας έχει χαρίσει ο θεός το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!!!!!!!!

Από την Έντα Άγκο

Η θαυμαστή δημιουργία

Κάθε μέρα , κάθε στιγμή , βλέπουμε γύρω μας , με πόση σοφία είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας. Λίγο ευαισθησία, λίγη διερευνητική διάθεση, λίγο προσοχή και ένα θαύμα, μας αποκαλύπτεται.
Ένα θαύμα όπως , ας πούμε, η σύλληψη και η ανάπτυξη ενός εμβρύου. Είναι καταπληκτικό πως κάθε μέρα αναπτύσσεται. Πως αρχίζει να χτυπάει η καρδιά του , πως πολλαπλασιάζονται τα κύτταρά του , πως σχηματίζεται ο εγκέφαλός του , πως αρχίζουν να σχηματίζονται τα μάτια τα χέρια και τα υπόλοιπα μέρη του σώματος.Το ίδιο θαυμαστός είναι και ο κόσμος των ζώων. Θαυμαστές είναι δηλ. οι μεταμορφώσεις της κάμπιας μέχρι να γίνει μια πολύχρωμη πεταλούδα. Η κίνηση της γης γύρω από τον ήλιο , οι τέσσερις εποχές ,η ύπαρξη της ατμόσφαιρας γύρω από τη γη, που μας προστατεύει, η εναλλαγή ημέρας – νύχτας είναι επίσης θαυμαστά γεγονότα.Το ταξίδι του νερού που με τη μορφή ατμού ανεβαίνει στον ουρανό και επιστρέφει πάλι στη γη ως βροχή και από εκεί στο υπέδαφος ή στα ρυάκια που με τη σειρά τους γίνονται ποτάμια και αφού στο πέρασμα τους ποτίσουν τη γη , χύνονται στη θάλασσα για να ζεσταθούν από τον ήλιο και πάλι με τη μορφή ατμού να συνεχίσουν το ζωοφόρο ταξίδι τους , είναι θαυμαστά γεγονότα που μας φανερώνουν ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος «καλά λίαν»

Από την Πένη Νικολαϊδου.

Ρόδο

"Ρόδο, ω καθαρή αντίφαση, 

ηδονή ο ύπνος να μην είσαι κανενός

κάτω από τόσα βλέφαρα." 

Rainer Maria Rilke  (1875-1926)

Το αμφίσημο σύμβολο του ρόδου με το πλήθος των "βλεφάρων" του, δηλαδή των πετάλων του, παραπέμπει αρχικά στον ύπνο, την ανάπαυση και τη λύτρωση που παρέχει ο θάνατος. Συγχρόνως όμως αισθητοποιεί τη δύναμη της ζωής, αφού η χαρά, η "ηδονή" που προκαλεί η ομορφιά του διώχνει κάθε σκέψη ύπνου και παραίτησης. Γι' αυτό ο ποιητής το αποκαλεί "καθαρή αντίφαση".

Με φιλοσοφική διάθεση...

• Άν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασεύεται , αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες , παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας , χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλοίμονο σε εκείνους που δεν έχουν βρει ακόμη την απάντηση στο πρόβλημα της φθοράς.

Μακαριστός  Χριστόδουλος

• Μόνον ο έρωτας και η τέχνη δαμάζουν τον χρόνο.  Eίμαστε χρονοαθλητές με την διαφορά ότι η δική μας διαδρομή δεν επαναλαμβάνεται.. 

Γ. Γραμματικάκης

FIRST THEY CAME...

Ο εξέχων Γερμανός Ακτιβιστής, Αντί Ναζί Πάστορας Martin Niemöller σε ένα ποίημα του έγραψε, και σας το μεταφέρω.

FIRST THEY CAME...

 

Ιn Germany they came first for the Communists,

And I didn't speak up because I wasn't a Communist.

Then they came for the Jews,

And I didn't speak up because I wasn't a Jew.

Then they came for the trade unionists,

And I didn't speak up because I wasn't a trade unionist.

Then they came for the Catholics,

And I didn't speak up because I was a Protestant.

Then they came for me,

And by that time no one was left to speak up for me.

Ο Κωστάκης, και η τριανταφυλλιά του.

Ο κόσμος μας είναι δημιουργημένος «καλά λίαν». Αυτό άκουσα σήμερα στο σχολείο και παραξενεύτηκα. Καλά που το είδατε , ήθελα να ρωτήσω τον καθηγητή μας.

Εγώ το μόνο που βλέπω, στη διαδρομή από το σχολείο στο σπίτι ή στο φροντιστήριο, είναι μπετόν, σκουπίδια, καχεκτικά δενδράκια, και φυτά με μαραμένα σχεδόν πράσινα φύλλα. Κοίταξα δίπλα την συμμαθήτριά μου την Άννα και αυτή την ίδια απορία είχε. Καλά σκέφτηκα…άσε τον κύριο στον κόσμο του…

Σας παρακαλώ.. ακούστηκε η παρατήρηση. Ωχ μας κατάλαβε σκέφτηκα!! Για να ακούσουμε τι έχει να μας πει και ο Κωστάκης.

-Καλά… ο Κωστάκης… Αυτός είναι ονειροπαρμένος..τι να μας πει ο Κωστάκης σκέφτηκα..

- Είναι πολύ όμορφος ο κόσμος μας Κύριε ..άρχισε ο Κωστάκης.

-Δηλ. Κωστάκη? που το ξέρεις? είπε ο Κύριος

-που το βλέπεις Κωστάκη? Αναρωτήθηκα και εγώ σιωπηλά κοιτώντας πονηρά την φίλη μου..

-Παντού , είπε ο Κωστάκης. Στα φυτά πάνω από όλα. Εμένα Κύριε τα φυτά μου αρέσουν πολύ. Μου αρέσει να βλέπω τα άνθη τους. είναι τόσο όμορφα, πολύχρωμα και με ωραία σχέδια. Μου αρέσουν όμως και οι καρποί που κάνουν τα φυτά. Νόστιμοι. Ουουου. Πολύ νόστιμοι. Έχετε φάει ποτέ Κύριε φρέσκο καρύδι? ή αμύγδαλο? Ε??

-Όμως θαυμαστός είναι και ο τρόπος που αναπτύσσονται με όλες αυτές τις πολύπλοκες λειτουργίες , που τόσο με δυσκολεύουν όταν τις κάνω μάθημα.

Να δείτε πως λένε μια λειτουργία τους…(ξύνει αμήχανα το κεφάλι του..δεν θυμάται..)Αυτή ντε που μας δίνει το οξυγόνο.

-Την φωτοσύνθεση ? Ρωτά ο Κύριος

-Ναι!!! την φωτοσύνθεση!!! που το ξέρετε? Τελικά Κύριε με τα φυτά καλύτερα είναι να τα μυρίζεις και να τρως τους καρπούς τους , παρά να διαβάζεις για τις λειτουργίες τους .

-Τι άλλο Κωστάκη έχεις να μας πεις για τα φυτά που τόσο σου αρέσουν,

-Η μυρωδιά τους κύριε !!! αφού να φανταστείτε , μερικές φορές μυρίζω μια τριανταφυλλιά που έχουμε στον (μικρό) μας κήπο και ξεχνιέμαι τόσο πολύ που πολλές φορές χάνω και την πρώτη ώρα…

Όμως και τα μεγάλα φυτά είναι πολύ χρήσιμα κύριε. Σκεφθείτε την Αθήνα χωρίς τα δάση που υπάρχουν στην Πεντέλη ή στην Πάρνηθα ή στον Υμηττό, με την παραμικρή βροχή θα πλημμυρίζαμε.

-ξέρετε Κύριε ότι στην Πάρνηθα υπάρχουν ελάφια? και πολλά άλλα άγρια ζώα? και πουλιά? Πείτε μου αν δεν υπήρχαν τα φυτά και τα δένδρα που θα έβρισκαν καταφύγιο? και εγώ αν δεν είχα αυτή την τριανταφυλλιά που θα εύρισκα δικαιολογία όταν αργώ? ….

Κοίταξα πάλι την Άννα. Νομίζω κατάλαβα τι ήθελε και αυτή να μου πει..

Ο κόσμος είναι φτιαγμένος «καλά λίαν» , και πρέπει να υπάρχει ένας ονειροπαρμένος Κωστάκης, που θα γίνει η αιτία να ψάξουμε τις ομορφιές του, πέρα από το μπετόν , τα σκουπίδια, και τα κιτρινισμένα καχεκτικά δενδράκια που μας περιβάλλουν. 

Από την Μαρία Λεγάκη

Ο υπέροχος κόσμος των φυτών.

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από όμορφα πράγματα. Θα έλεγα πως είναι φτιαγμένος  «καλά λίαν». Οι άνθρωποι όμως συνηθίζουν να μην τα βλέπουν. συνηθίζουν να μένουν στα άσχημα, στις κακές εκφράσεις της ζωής, συνηθίζουν να αγνοούν αυτόν τον υπέροχο κόσμο που τους περιβάλλει. Έχουν υποκαταστήσει , οι περισσότεροι, την αληθινή ζωή με την τεχνολογία, και πιστεύουν ότι θα φτιάξουν ένα καλύτερο κόσμο μέσα από ένα μόνιτορ.

Αν μπορούσαν να παρατηρήσουν , ας πούμε, τον φυτικό κόσμο, θα διαπίστωναν τόση πολλή ομορφιά. Θα έβλεπαν την σοφία με την οποία φτιάχτηκε αυτός ο κόσμος. Βάση της τροφικής αλυσίδας , αλλά και θησαυρός χρωμάτων, σχεδίων, μυρωδιών. Πηγή για τα φάρμακα, αλλά και απαραίτητα για την αναψυχή μας. Τροφή πλούσια σε βιταμίνες , αλλά και απαραίτητα γιατί με την φωτοσύνθεση δημιουργούν το απαραίτητο οξυγόνο.

  Πραγματικά εκπληκτικός ο κόσμος των φυτών και με κάνει να αναρωτιέμαι γιατί οι συμμαθητές μου αποκαλούν τους καλούς μαθητές, θέλοντας να τους μειώσουν, «φυτά». Η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι η άγνοιά τους για αυτόν τον υπέροχο κόσμο. Σίγουρα δεν έχουν μυρίσει μια ολάνθιστη γαρδένια, ούτε έχουν δει τα χρώματα μιας μαργαρίτας. Είμαι σίγουρη ότι ποτέ δεν «συνομίλησαν» , σε μια μυστική γλώσσα, με ένα λουλούδι που είναι σε μια γλάστρα, ούτε το πότισαν , ούτε το έβαλαν σε μια φωτεινή γωνιά του δωματίου τους.

  Αλήθεια πόση ομορφιά υπάρχει στον κόσμο , και με πόση αγάπη πρέπει να του συμπεριφερόμαστε για να παραμείνει «καλός λίαν»

Από την Άννα Μητσοσκούρα

Μετανάστευση

Από τους: Ιάκωβο Βακαλόπουλο, Αλεξάνδρα Βουλγαρίδη,Κρίστη Βελτσάνη,Αναστασία Δαβίδη, Κώστα Αχλάτη

H φύση

Από Αναστασία Βενιζέλου & Αναστασία Δαβίδη

Μετανάστης

Η ζωή για ένα μετανάστη είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα του πατρίδα , να βρει δουλειά και σπίτι , χωρίς να γνωρίζει κανένα και χωρίς να μπορεί να συνεννοηθεί με κανένα. Αναγκάζεται να φύγει , να εγκαταλείψει την πατρίδα του επειδή δεν υπάρχουν δουλειές και τα χρήματα δεν είναι αρκετά. φεύγει για να διεκδικήσει τη ζωή που κάθε άνθρωπος δικαιούται. Περισσότερο όμως φεύγει , όχι για τον ίδιο, αλλά για τα παιδιά του. φεύγει για να έχουν τα παιδιά του ότι δεν είχε ο ίδιος. ένα καλό σχολείο, ποιότητα ζωής, περίθαλψη αλλά πάνω από όλα , προοπτική και ελπίδα.
Έρχεται σε μια άγνωστη χώρα, ( θα είναι τυχερός αν είχε προηγηθεί κάποιος θείος), χωρίς τίποτα, τις περισσότερες φορές παράνομος, με κίνδυνο να συλληφθεί, και να επιστρέψει πίσω, και ερχόμενος στη νέα πατρίδα αντιμετωπίζει την καχυποψία, την αδικία και την εκμετάλλευση Όμως η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή , είναι πιο ισχυρή από κάθε φόβο και κάθε εμπόδιο, ακόμη και από τη νοσταλγία. Τη νοσταλγία για τους παιδικούς του φίλους που άφησε πίσω , τους γονείς, το χωριό του…

Από την Έλντα Άγκο.

Ο Ζαχήλ

Η ζωή ενός πρόσφυγα είναι πάντα δύσκολη . Στην αρχή ο αγώνας για επιβίωση, ύστερα ο αγώνας για ένταξη και αποδοχή, και πάντα η σκέψη πίσω στην πατρίδα, στους γονείς που άφησε εκεί , ίσως στη γυναίκα ή στα παιδιά, και στην περίπτωση του Παλαιστίνιου Ζαχήλ στον αγώνα των συμπατριωτών του για αξιοπρέπεια και ελευθερία. Πολιτικός πρόσφυγας ο Ζαχήλ, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Παλαιστίνη , επειδή ήταν χαρακτηρισμένος ως τρομοκράτης από ξένες δυνάμεις. Επτά χρόνια στην Ελλάδα , έγινε η δεύτερη πατρίδα του. Τον πληγώνει όμως γιατί αν και έχει τελειώσει ιατρική του είναι αδύνατο να ασκήσει εδώ το επάγγελμά του…Κάποια χαρτιά του λένε ότι λείπουν…Βρήκε δουλειά ως νοσοκόμος , μέχρι να βρει εκείνα τα «χαρτιά».
Συζητάω με τον Ζαχήλ και συνέχεια με ρωτάει.. τι λες Χρήστο? Δεν με εμπιστεύονται ως γιατρό? ή πιστεύεις ότι πράγματι υπάρχει ένα σοβαρό νομικό κενό στα ‘χαρτιά» μου?
Και εγώ με τη σειρά μου σκέπτομαι μήπως αυτό είναι μια μορφή ρατσισμού?

Από τον Χρήστο Βουδούρη

Ο μύλος

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι αληθινή. Μου τη διηγήθηκε η γιαγιά μου , μου άρεσε και θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας.
Η προ-γιαγιά μου ήταν Μικρασιάτισα . Ζούσε σε κάποιο μικρό χωριό στη παραλία της Σμύρνης, σε ένα μικρό σπίτι , χωρίς πολλά χρήματα , για να μη σας πω μόνο με τα αναγκαία. Ο πατέρας της προ-γιαγιάς μου , μάζευε τσάι και άλλα βότανα και τα πουλούσε στην αγορά της Σμύρνης. Η γυναίκα του στο σπίτι φρόντιζε τα επτά παιδιά τους ,πέντε αγόρια και δυο κορίτσια.
Λίγο πριν συμβεί το μεγάλο κακό , συνάντησε τον προ-προ παππού μου , ένας Τούρκος αξιωματικός που τον γνώριζε και τον αγαπούσε. Βλέπετε ο προ – προ πάππους μου , πουλούσε τα πιο αρωματικά βότανα και το πιο γευστικό τσάι σε όλη τη Σμύρνη.
- Μάζεψε ότι μπορείς και φύγε , είπε ο Τούρκος στον παππού.
- Τι λες ? αναρωτήθηκε ο παππούς
- Σε δυο ώρες, ακούς? σε δυο ώρες το πολύ να έχεις φύγει και εσύ και η οικογένειά σου. Βάλε στα ζωντανά σου ότι μπορείς και τράβα για την προκυμαία.
- Μα δεν έχω ζωντανά, αποκρίθηκε ο παππούς. Ούτε ένα. Τι να κάνω?
- Σώπασε , απάντησε ο Τούρκος. Δεν είναι ανάγκη να λες πολλά , του είπε και έφυγε.

Τρέχει ο παππούς στο σπίτι και φωνάζει στη γυναίκα του να μαζέψει ότι μπορεί και να φύγουν με τα παιδιά.
- Έτσι μου είπε ο Τούρκος. της είπε..
- Κακό που μας βρήκε , φώναξε η γυναίκα του , και τρέχοντας μάζευε τα παιδιά της και λίγα ρούχα , μαζί και μια εικόνα.
Ξαφνικά , ένα άλογο έτρεχε προς το σπίτι τους… (αυτό εννοούσε ο Τούρκος όταν έλεγε « σώπα, δεν είναι ανάγκη να λjavascript:void(0)ες πολλά» ? ).
Το πήραν φόρτωσαν πάνω του ότι μπορούσαν και έτρεξαν προς την προκυμαία. Όμως η προ – προ γιαγιά μου , σκέφτηκε ότι είχε ξεχάσει το μύλο για το άλεσμα του καφέ και γύρισε να τον πάρει. Όταν επέστρεψε στο πλοίο , είχε μαζευτεί τόσος πολύς κόσμος , και υπήρχε τόσος φόβος και απόγνωση , που λιποθύμησε.

Από τον Χαράλαμπο Γιατρέλλη.

Πως θα αλλάξει ο κόσμος?

Στο σημερινό κόσμο ίσως να πρέπει να μεταμορφώσουμε πρώτα από όλα τους ανθρώπους. Να τους κάνουμε από κακούς, καλούς και από φτωχούς ,πλούσιους.
Βέβαια πριν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τους άλλους , θα πρέπει να αναλογιστούμε την δική μας παρουσία στο χώρο του σχολείου και στην κοινωνία γενικότερα. Να σκεφτούμε αν είμαστε σωστοί, αν η συμπεριφορά μας προς το περιβάλλον είναι «οικολογική» , αν σεβόμαστε τις παραδόσεις μας.
Και τα λέω αυτά γιατί , λιγότερο ή περισσότερο όλοι μας έχουμε βρίσει ή περιγελάσει κάποιον για να προβληθούμε. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κοροϊδέψει κάποιον ανήμπορο συνάνθρωπό μας ή έχουμε αντιμετωπίσει υποτιμητικά κάποιον ανάπηρο.
Στο σχολείο , κοροϊδεύουμε συμμαθητές μας με ιδιαιτερότητες και προσπαθούμε να τους ευτελίσουμε .Αυτό είναι κάτι που πρέπει να σταματήσει γιατί μερικά από αυτά τα παιδιά νοιώθουν το σχολείο, ως ένα χώρο καταπίεσης και προσβολής και όχι χαράς και δημιουργίας, όπως θα έπρεπε. Αδιαφορούμε για αυτά που λεν οι καθηγητές μας, οι οποίοι με τη σειρά τους , πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη σημασία σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να βλέπουν κάθε παιδί ως ξεχωριστό και να στέκονται ζεστά και με αγάπη δίπλα του βοηθώντας τον να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του.
Η στάση μας απέναντι στη φύση είναι επίσης κάτι που χρειάζεται να προσέξουμε. Είναι απαράδεκτο να κάνουμε τα πάρκα και τις πλατείες σκουπιδότοπους, πετώντας κάθε συσκευασία από τα προϊόντα που χρησιμοποιήσαμε κάτω, ενώ δίπλα μας υπάρχει καλάθι απορριμμάτων , τις περισσότερες φορές και αυτό γεμάτο, ξεχασμένο από τους υπαλλήλους καθαριότητας.
Η οικογενειακή ζωή είναι ένας ακόμη τομέας που θα πρέπει να προσέξουμε. Παιδιά είμαστε και ως παιδιά θα πρέπει να αποδεχόμαστε τις συμβουλές και τις παρατηρήσεις των μεγαλυτέρων και να τους αποδίδουμε τον σεβασμό που τους πρέπει.

…….
Πώς να αλλάξει ο κόσμος αν δεν αλλάξει ο άνθρωπος , αν δεν αλλάξεις εσύ και αν δεν αλλάξω εγώ?

Από τον Γιάννη Σταματάκη

Παντάνασσα - Μυστράς